Niekonwencjonalna teoria: Czy chmura pyłu mogła być 100 tysięcy razy większa od asteroidy, która zabiła dinozaury?

Niekonwencjonalna teoria: Czy chmura pyłu mogła być 100 tysięcy razy większa od asteroidy, która zabiła dinozaury?

Obiekt, który przyczynił się do wyginięcia dinozaurów, był naprawdę ogromny. Spadł on na około 66 mln lat temu. Rozmiar asteroidy, która uderzyła w teren dzisiejszego półwyspu Jukatan, szacuje się na około 10 km średnicy. Czy wyobrażacie sobie większy kataklizm?

Naukowcy natrafili na ślady zderzenia, które spowodowało powstanie ogromnej chmury pyłu. Ogromna chmura pyłu dostrzeżona w układzie z Beta Pictoris. Naukowcy skierowali na układ planetarny z gwiazdą Beta Pictoris, który znajduje się całkiem niedaleko nas — w , to właśnie tam dostrzeżono ogromną chmurę pyłu, która powstała najprawdopodobniej w wyniku ogromnej kolizji asteroid. Powstały w ten sposób materiał jest 100 tys. razy większy w porównaniu do meteorytu, który zgładził dinozaury.

Warto dodać, że wspomniana chmura pyłu została odkryta już wcześniej. Jej ślady znaleziono w danych, które. JWST jest znacznie potężniejszym obserwatorium o większych możliwościach. Dlatego naukowcy mogli porównać informacje zebrane przez oba teleskopy. Dzięki nowym danym z Webba najlepszym wyjaśnieniem, jakie obecnie mamy, jest to, że w rzeczywistości byliśmy świadkami następstw rzadkiego, katastroficznego zdarzenia pomiędzy dużymi ciałami wielkości asteroid, oznaczającego całkowitą zmianę w naszym rozumieniu tego układu gwiezdnego.

System planetarny z Beta Pictoris przypomina młody Układ Słoneczny

Beta Pictoris to młoda gwiazda, której wiek szacuje się na . Otacza ją. Dlatego system stanowi dla astronomów bardzo cenne źródło informacji o początkach. W naszym systemie początkowo również dochodziło do tak katastrofalnych zdarzeń. Obecne dzisiaj planety Układu Słonecznego uformowały się dopiero z czasem.

Bliskie sąsiedztwo Beta Pictoris daje naukowcom szanse na poznanie tych procesów poprzez prowadzone obserwacje. Pytanie, które staramy się umieścić w kontekście, brzmi: czy cały proces powstawania dużych planet skalistych jest powszechny czy rzadki, a jeszcze bardziej podstawowe pytanie: czy układy planetarne takie jak Układ Słoneczny są rzadkie?

Odpowiedzi na zadane wyżej pytania można szukać właśnie poprzez obserwacje prowadzone na młodych systemach planetarnych, które przypominają nasz sprzed kilku mld lat. Pod tym względem Układ Słoneczny z pewnością nie był wyjątkowy.